Fara í innihald

oss

Pending
Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Persónufornöfn
Þérun
Nefnifall vér þér
Þolfall oss yður
Þágufall oss yður
Eignarfall vor yðar

Persónufornafn

oss

[1] (þf.) fornt: við (í hátíðlegu máli)
[2] (þf.) fornt: ég (í máli konungs)
[3] (þgf.) fornt: við (í hátíðlegu máli)
[4] (þgf.) fornt: ég (í máli konungs)
Dæmi
„Fyrirgef oss vorar skuldir, svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum.“ (WikipediaWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Wikipedia: Faðirvorið - breytingaskrá)
„29 Þeir lögðu þá fast að honum og sögðu: "Vertu hjá oss, því að kvölda tekur og degi hallar." Og hann fór inn til að vera hjá þeim.“ (Snerpa.isWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Snerpa.is: Lúkasarguðspjall, 24:29)

Þýðingar

Tilvísun



Fornnorræna


Persónufornafn

oss

[1] oss
Sjá einnig, samanber
Fornnorræn persónufornöfn
Eintala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall ek þū
Þolfall mik þik sik
Þágufall mēr þēr sēr
Eignarfall mīn þīn sīn
Tvítala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall vit it
Þolfall okkr ykkr sik
Þágufall okkr ykkr sēr
Eignarfall okkar ykkar sīn
Fleirtala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall vēr þēr
Þolfall oss yðr sik
Þágufall oss yðr sēr
Eignarfall vār yðar sīn


Tilvísun

Gutenberg.org (Internetbókaskrá) (vafra eftir tungumál (is)): „Icelandic Primer with Grammar, Notes and Glossary by Henry Sweet