Fara í innihald

ulla

Pending
Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni
Sjá einnig: Ulla

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsulla
Tíð persóna
Nútíð égulla
þúullar
hannullar
viðullum
þiðullið
þeirulla
Nútíð, miðmynd ég{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð égullaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar  ullað
Viðtengingarháttur égulli
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.  ullaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: ulla/sagnbeyging

Sagnorð

ulla; veik beyging

[1] barnamál: reka út úr sér tunguna
Dæmi
[1] Hann ullar á hana.
[1] Mamma, hann ullaði framan í mig!

Þýðingar

Tilvísun